ผิวหนังของเด็กจะบอบบางและไวกว่าผู้ใหญ่ แม้กระทั่งการโดนรังสี UV ในปริมาณเล็กน้อย ผิวของเด็กเกิดอาการไหม้เกรียมได้ง่ายมาก และถ้าโดนมากไปก็สามารถทำให้กระจกตาและเยื่อตาขาวเกิดการอักเสบได้ และยังเป็นตัวเร่งปฏิกริยาการเกิดต้อกระจกด้วย
จากการศึกษาทางระบบวิทยาพบว่าบุคคลที่โดนรังสี UV บ่อยและไหม้เกรียมจากรังสี UV ในวัยเด็ก บุคคลนั้นก็จะมีโอกาสสูงที่จะเป็นมะเร็งผิวหนังชนิด Melanoma ในเวลาต่อมา
การโดนรังสี UV มาก จะทำให้เด็กมีโอกาสเป็นโรคมากขึ้น เมื่อเป็นโรค ก็จะใช้เวลามากกว่าปกติกว่าจะหาย สุขภาพโดยทั่วๆไปไม่แข็งแรง อายุสั้น มีความเสี่ยงที่จะเป็นมะเร็งผิวหนังและต้อกระจกสูง
เด็กๆ มีแนวโน้มที่จะโดนรังสี UV มากกว่าผู้ใหญ่ จากการประเมินขององค์การอนามัยโลกพบว่า ในช่วงอายุของคนๆหนึ่ง 80% ของการโดนรังสี UV ทั้งชีวิต จะอยู่ในช่วงอายุก่อน 18 ปี
โดยธรรมชาติของเด็กมักชอบเล่นกลางแดด หรือในที่โล่งแจ้ง และเด็กก็ไม่ได้ตระหนักถึงภัยจากรังสี UV แม้แต่น้อย
รังสี UV ทำให้ภูมิคุ้มกันของร่างกายลดลง อันเป็นเหตุให้ร่างกายติดเชื้อโรคได้ง่าย โดยเฉพาะกับเด็กซึ่งมีภูมิคุ้มกันไม่ดีมากเท่าผู้ใหญ่ และโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ประเทศที่ตั้งอยู่ใกล้เส้นศูนย์สูตรอย่างประเทศไทยแล้ว ยิ่งต้องระวังภัยจากรังสี UV ให้มาก |